Een bevlogen lezer heet u van harte welkom op zijn blog

Op mijn zestiende las ik ”Misdaad en straf” van Dostojevski en daarmee is de liefde voor lezen, boeken en literatuur ontstaan. De aanleiding om dit boek te lezen, die weet ik niet meer, maar het heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt.  Als tiener ervaar je vele veranderingen en zijn ervaringen heviger, omdat ze nieuw zijn. Dan is de verbluffende psychologie van Dostojevski, ondanks het feit dat ik veel uiteraard (nog) niet begreep, een soort handboek om je eigen inzichten en gevoelens beter te analyseren. Het lezen is daarna een groot deel van mijn leven geworden.

Een ander cruciaal gevolg van mijn eerste serieuze lezerservaringen was dat ik in Leiden Ruslandkunde ben gaan studeren. Dostojevski had mijn interesse voor Rusland en het Russisch aangewakkerd en ik wilde zijn boeken in het origineel lezen. Tijdens mijn studie heb ik de enorme schatkamer van de klassieke Russische literatuur ontdekt en me verdiept in een eindeloos fascinerende cultuur. Vergeet u Poetin! Rusland is zo veel meer dan deze gewezen spion en middelmatige judoka.

Een ander beslissend moment voor mij, als we het over lezen hebben, was het schrijven van een werkstuk voor Nederlands op het VWO: dat werkstuk ging over Harry Mulisch. Veel van de artikelen die ik daarbij moest lezen, verwezen naar de polemiek tussen Mulisch en Willem Frederik Hermans.  Tegen de tijd dat ik het werkstuk had geschreven, was ik helemaal in de ban geraakt van Hermans. Zijn uitspraken en stellingen leken me zo absurd, ik begreep er geen snars van…Het deed me wel besluiten Hermans te gaan lezen en sindsdien is hij mijn favoriete auteur.  Hij is naar mijn persoonlijke overtuiging onze meest filosofische schrijver.

Via Dostojevski en Hermans vond ik de weg naar andere literaire grootheden en literatuur van andere landen.  Ik moet u daarbij wel vertellen dat ik een voorkeur heb voor klassieke, ”oudere” schrijvers, maar een van mijn persoonlijke doelstellingen bij dit blog is meer vertrouwd te raken met nieuwe hedendaagse literatuur. Van die ontwikkeling wil ik u graag deelgenoot maken.  Ik hoop ook dat mensen die mijn blog volgen op een gegeven moment ook mee willen doen.  Het uitwisselen van ervaringen lijkt me heel leuk. Ik zie dit blog ook zeker als een manier om meer te leren en nieuwe dingen te ontdekken.

Tijdens mijn studie ben ik zijdelings in aanraking gekomen met geschiedenis, politicologie, filosofie en sociologie. In geen van deze disciplines bezit ik enige expertise of inzichten gebaseerd op wetenschappelijke gronden. Wel ben ik ook op deze terreinen een verwoed lezer geworden en wil ik puur en alleen mijn leeservaringen als liefhebber met u delen. U zult herkennen dat u tijdens het lezen dingen tegenkomt die u verder wilt uitzoeken. Veel van uw favoriete auteurs beroepen zich op andere schrijvers, maar ook op historische gebeurtenissen, personages en filosofische inzichten. Daarnaast is het soms belangrijk naar de autobiografische elementen in het werk van een schrijver te kijken. Mijn blog zal hier zeker ook bij stilstaan. Het is een reflectie op mijn eigen bevindingen en een neerslag van de ”onderzoeksresultaten”.

Dit verklaart voor een groot deel de werkwijze die ik hanteer. Voor zowel literatuur als non-fictie geldt dat ik kies voor het schrijven van artikelen en korte beschouwingen, in plaats van recensies te schrijven. Ik tracht de thema’s in een breder kader te plaatsen of de achtergronden te schilderen. Veel artikelen zullen vergelijkingen trekken en daarbij overschrijdt men al gauw de grenzen van de verschillende disciplines. Het zij herhaald, wat ik schrijf, is puur liefhebberij en weerspiegelt louter mijn ervaringen en meningen. Het is echter mijn vurige wens dat anderen zich hierin herkennen, erdoor geïnspireerd raken en nog enthousiaster worden voor lezen en boeken.

Frans Wulffele, Rotterdam 17 juli 2016